Jeżeli chodzi o aspekty prawne to leasing jest regulowany przez prawo cywilne. Jest to transakcja polegająca na powierzeniu przez leasingodawcę pewnego przedmiotu na rzecz leasingobiorcy na określony czas i procent. Wyróżniamy kilka podstawowych form leasingowych: operacyjny, kapitałowy i zwrotny. W naszym kraju najlepiej przyjął się leasing operacyjny. Dlaczego? Odpowiedź w poniższym materiale.
Biorąc pod uwagę liczbę stron biorących udział w transakcji leasingowej wyróżnia się: leasing bezpośredni oraz leasing pośredni. Ten pierwszy polega na zawarciu współpracy między producentem a klientem. Leasing pośredni natomiast wykorzystuje w owej transakcji podmiot pośredniczący. Może num być bank lub firma leasingowa. Według oficjalnych zasad leasingowych „ za użytkowanie obiektu leasingobiorca płaci w określonych terminach raty leasingowe składające się z dwóch części: składnika kapitałowego odzwierciedlającego wartość użytkowanego obiektu przypadającego na okres leasingu i składnika odsetkowego, stanowiącego wynagrodzenie dla leasingodawcy”. Tak jak wspomnieliśmy powyżej w naszym kraju zdecydowanie korzystniejszy okazuje się leasing operacyjny. Polega on na czasowym przekazaniu dobra leasingowego na poczet konsumenta. Jego kluczową zaletą jest to , że raty leasingowe stanowią dla leasingobiorcy koszty uzyskania przychodów zaś przedmiot leasingu nie podlega amortyzacji. Po zakończeniu umowy leasingobiorca może odkupić wynajmowany przedmiot (ma to zagwarantowane w umowie). Leasing kapitałowy nie jest już tak opłacalną alternatywą finansowania. Dzieje się tak za sprawą tego, że raty leasingowe nie są w całości odliczane do kosztów uzyskania przychodów. Leasing kapitałowy porównywany jest do kredytu bankowego , gdzie odliczeniu ulegają jedynie odsetki.